Schoolscha(n)de: niet zwartepieten met thuiszitters

Lees verder...

Ik vind het mooi, Hetteke, dat je dit onderwerp aankaart en wil er graag iets aan toevoegen.

Als ik naar mezelf kijk, zonder diagnoses, zonder gepest te worden en ook zonder dat ik slimmer werd gevonden dan andere leerlingen, heb ik toch burn-out klachten, depressie, angsten etc. opgebouwd in mijn leven. Ik was een netjes aangepast kind. Ik geloof dan ook dat elk kind in dit reguliere onderwijssysteem "schoolschade" oploopt en niet alleen de groep kinderen die thuis zitten. Sterker nog ik heb uit de mond van een thuiszitter zelf gehoord: "Jullie hoeven je geen zorgen te maken om mij, maar om die kinderen die netjes meelopen in het reguliere onderwijs, want die lopen straks allemaal met een rugzak". Deze jongen is 14 jaar! Een mooie uitspraak die ik ook gehoord heb, is dat een thuiszitter ook echt thuis zit bij zichzelf! Ik heb verschillende thuiszitters begeleid en heb de kinderen zelf alleen maar zien opknappen. Dat elk kind in ons reguliere schoolsysteem schade oploopt, is trouwens ook al aangetoond door Dr. Kirsten Olsen in haar onderzoek: hebjijietsgeleerdvandaag.com/.../gekwetst-door.../

Hartelijke groet,

Gio Vogelaar

Dat zou kunnen, dat elk kind beschadigd raakt door het systeem. Ik denk dat het ook belangrijk is in het oog te houden dat het ook beschadigend is voor docenten. Het systeem als totaal is aan vervanging toe. Er zijn veel gepassioneerde professionals, betrokken ouders en leerlingen die daar hun schouders onder willen zetten.

Dank voor je reactie, Hetteke! Je hebt gelijk, dat het hele onderwijs vernieuwd dient te worden en dat we daarom met z'n allen, ouders, leerkrachten en kinderen daarvoor moeten gaan staan!

Hartelijke groet,

Gio Vogelaar

Helaas helemaal waar. School is een feodaal systeem. Als ouder heb je dan ook geen poot om op te staan en geen mogelijkheid om je kind hieruit te redden. Zelfs niet als je, aantoonbaar, een kwaadwillende klassentiran voor het bord hebt staan. Er heerst een soort van witte jassen mentaliteit en bij twijfel komt de schoolinspectie ook nog altijd eerst achter de ouders aan. Je moet van goede huize komen wil je stand kunnen houden in zo'n systeem. Het is vooral een kwestie van zwijgen, je kind proberen overeind te houden, alles heel goed documenteren en dan verder maar hopen dat je kind het uiteindelijk dat jaar toch nog overleeft. En zo niet, eer je dan je weg via ouder overleg, IB, directie, schoolconsulenten, klachten behandeling, overkoepelende scholengemeenschap, gemeentelijke wijkverantwoordelijken naar de onderwijsinspectie hebt gevonden, is het vaak al veel te laat en is de oorspronkelijke leugen van zo'n despoot inmiddels al wel werkelijkheid geworden en ligt je kind aan diggelen in de afgrond naar adem te happen. Dramatisch wat in Nederland met kinderen gedaan kan worden in de naam van "onderwijs". In mijn opinie is het gewoon kindermishandeling. Als een werkgever met een ondergeschikte zou doen, wat sommige leerkrachten (beschermd door hun schooldirectie) met kinderen kunnen doen, zat die toch echt al lang achter de tralies met een forse schadeclaim aan zijn broek. Maar in het onderwijs ligt het steevast altijd aan het kind, of aan de ouders of beter nog aan beide. En cito is daarbij het onomstootbare bewijs. Als je als ouder daaraan tornt wordt je beschouwd al een soort bevooroordeelde gek, die de waarheid niet onder ogen wil zien. Naar oorzaken hoeven we dan verder ook niet meer te zoeken, want kijk maar, het kind is duidelijk niet geschikt, de cijfertjes laten het zien. Troostend klopje op de rug van de ontredderde ouders en afvoeren die hap. Zelfs als meerdere kinderen bij dezelfde leerkracht jaar na jaar sneuvelen, is er niemand die daar iets aan zal doen. De slachtoffers zijn uit de weg geruimd, de directie heeft er geen baat bij en de nieuwe slachtoffers hebben nog geen weet van wat hen te wachten staat. En dan leven we dus in een technologisch vooruitstrevend westers, rijk, vrij land, in 2017 en niet in de derde wereld onder de taliban in de middeleeuwen.

Hallo Hetteke,

dank je wel voor dit intense en zo ware verhaal! Het verhaal wat je schrijft is zo bekend en herkenbaar! Wij zijn ook ervaringsdeskundig met onze zoon. Ons verhaal is te groot en te veel om in enkele woorden te beschrijven...
Sinds enkele jaren hebben wij ook "een verhaal" met onze zoon. Ons verhaal is te groot en te veel om in enkele woorden te beschrijven...
Sinds 2013 "is hij thuis" en gaat hij niet meer naar school! Dit is echt zijn "redding" geweest! We vielen en vallen van de ene schok en verbazing in de andere. Inmiddels hebben we een OTS (Onder Toezicht Stelling). Deze is gebaseerd op macht, manipulatie en de nodige leugens en zogezegde aannames en tunnelvisie!
Als kind en ouders heb je geen enkele stem! We hebben overal meldingen gedaan en steeds kregen we als antwoord, "ja...maar.." men herkende zaken en uiteindelijk en kon men niks voor ons betekenen!
Onlangs schreef Katinka Slump: "Naam 'Veilig Thuis' geeft fout beeld nu veel kinderen juist buitenshuis onveilig zijn, bv op school, en stigmatiseert ouders..."Dit is zo waar!
"De schuld" wordt bij kinderen en ouders gelegd. Telkens geven onze zoon en wij aan, dat wij niet degenen zijn die hem be-schadigen. Deze verantwoordelijkheid dient echt bij scholen, zorgcoördinatoren, BJZ, Kinderbescherming, etc gelegd te worden!
Ons grootse "cadeau" is dat wij volledige verantwoordelijkheid hebben genomen voor het welzijn, de veiligheid en de ge-zon-dheid van onze zoon! En dat blijven we doen! Dat onze zoon en wij weten wij hij IS en wat hij nodig heeft.Zij gingen echter volledig voorbij aan waar het om gaat: Het belang en wel-zijn van onze zoon. IE IS HIJ EN WAT HEEFT HIJ NODIG? We hadden een arts naast ons staan die volledig achter ons stond en dit gooide school volledig aan de kant! Zij wilden bepalen en dat hebben we niet laten gebeuren!
2 jaar geleden zijn in onze buurt 3 jongens van 16 en 17 jaar voor de trein gaan staan...Dit heeft me diep geraakt!
Steeds hebben wij het SAMEN willen met school willen doen.! Zij dachten het echter beter te weten! Wij zijn vast blijven houden aan onze zoon en zijn behoeften en wat hij nodig had!
Het hele schoolsysteem is erop gebaseerd om de maatschappij te dienen en gaat niet en nergens om het belang van welk kind of mens dan ook. Er is niks MIS met onze kinderen, er is wel iets aan de hand met onze kinderen!
We zitten in een nieuw tijdperk: het Aquariustijdperk. De kinderen van NU zijn verbonden met wie ze zijn en zij weten dit! Dit is juist de bedoeling!
Het is nodig dat wij onze kinderen serieus nemen en "beschermen" en vooral naar hen luisteren! Deze verantwoordelijkheid dienen wij te nemen! De kinderen zijn de klokkenluiders van wat niet zuiver is...
Door ons eigen verhaal heb ik de nodige informatie verzameld en ben ik de nodige contacten aangegaan. Weinigen hebben écht samen met ons verantwoordelijkheid genomen en het was en is een "eenzame" weg. Inmiddels ben ik wel in contact met een aantal ouders waarbij het regulier onderwijs ook niet aansluit en passend is bij hun kind.
Het verhaal is al jaren bekend!!!
Wat wij niet begrijpen, ongelofelijk vinden en écht niet klopt, is dat scholen, overheid en instanties VRIJ-UIT gaan en NIET verantwoordelijkheid gehouden worden voor wat er is en gebeurt!
Steeds ben ik op zoek geweest om te verbinden met andere kinderen en ouders. Het zijn zoveel eilandjes en als je deze gaat verbinden dan krijg je een diepe basis en dan kun je als ouders meer bereiken.
De nood is heel groot en NOOD BREEKT ALLE WETTEN!

Harte-groet, Angelique

Dank jullie voor jullie persoonlijke verhalen. Goed om te lezen dat jullie je eigen weg gaan. Dit onderwijssysteem is inderdaad op leven en dood, niet alleen aan de kant van de leerling, ook aan de kant van de docent in dit systeem. De ouder als partner in het systeem is nog ver te zoeken. Het valt mij op dat ouders, die in alle andere omstandigheden worden gezien als een professional, als ouder plotseling worden gediskwalificeerd.

Op facebook zijn er trouwens ook groepen die ouders van thuiszitters opvangen en ondersteunen. Ik denk zeker dat het helpt om de krachten te bundelen. Voor de thuiszitters ben ik erg blij met de actie van het LAKS: www.laks.nl/Thuiszitterslaatjehoren