Indrukwekkend Koos, fijn dat ik er bij kon zijn en deelgenoot mocht zijn van het afscheid en de mooie verhalen en muziek. Geraakt door jouw persoonlijke afscheidstekst en die van je oudste zoon. Erg indrukwekkend. Veel sterkte Koos! - Ruud van Lent
Persoonlijke herinneringen in naam van Koos
Koos heeft mij (Pastor Marjolen Veerbeek) gevraagd om de woorden die hij wilde zeggen vandaag, uit te spreken. Omdat je verwachtte dat het je niet zou lukken. Dat wil ik natuurlijk doen.
Hier zwijgt de spreker stil. Recht uit het hart geschreven door Koos Groenewoud.
Tja, dan ben je zogenaamd “motivational and International public speaker” en stond je op het podium in Cannes en Barcelona. Ook nog bij de Erasmus Universiteit voor 40 MBA-ers from all over the world. En dan komt de vraag “spreek jij op de uitvaart van je vrouw”?.......
Dan bedenk je eerst hoe je dat zou moeten aanpakken. Een extract uit column over de dood, sterfhuizen, kanker, het #Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis en het op handen zijnde verlies van mijn vrouw Jannie, die ik schreef voor mijn relaties op social media?
OF aan de hand van een boek of een boekenverlanglijstje van Jannie, dat ik in haar handtas tegenkwam. Lezen was haar lust en haar leven. (in de 51 jaar dat we getrouwd waren, las ze minimaal 2 boeken per week. Daar kan deze lezer niet aan tippen!
OF een verhaal aan de hand van een aantal voorwerpen uit onze rijk gevulde vitrinekast met souvenirs. Jannie zei recent tijdens haar verblijf in het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis “Koos ik kan niks meer, het is goed zo. Ik heb een mooi leven gehad”.
Die ervaringen nemen ze ons nooit meer af
Die ervaringen (onze kinderen, reizen, onze ontmoetingen, boeken, magazines, Alto in Amsterdam, Seabottom Jazz Festival, concerten, (top) restaurants en hotels, mooie wijnen en muziek, kunst en cultuur enz.) Die ervaringen nemen ze ons nooit meer af. Maar ook 35 jaar leven met kanker. Jannie kreeg namelijk in 1985 voor het eerst te maken met kanker.
Als ik terugkijk op de afgelopen 51 jaar (getrouwd), 35 jaar (kanker), de laatste 3 ½ jaar (met de diagnose “niet te genezen, wel te behandelen”), de laatste 3 maanden (veel hoofdpijn enz.) en de laatste weken, met alle afscheidsbezoeken, dan overheersen een aantal gedachten, te weten ”Jannie was erg geliefd”, “Jannie was geen pieperd”, “Ze was een warm, positief en gastvrij mens en je kon met haar lachen’’. Dat ze tegen haar zuster Lies zei: “Ik zal Lubbert de groeten doen als ik boven ben”.
Om los te laten, is liefde nodig
Raymond heeft Jannie (mede namens zijn broers) mooi geduid. Ik besluit dan ook niet met een herhaling, maar met een aantal regels uit het gedicht “Om los te laten, is liefde nodig” van Nelson Mandela (volledige gedicht staat hier):
Loslaten is machteloosheid toegeven, Hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in handen heb.
Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren.
Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen zoals die komt. En er mezelf gelukkig mee prijzen.
Loslaten is niet spijt hebben van het verleden, maar groeien en leven voor de toekomst.
Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.
Nelson Mandela
Allerliefste Jannie, je was de liefde van mijn leven. Ik laat je los en zal je verschrikkelijk missen!
Volledig gedicht "Om los te laten is liefde nodig."
Loslaten betekent niet dat ’t me niet meer uitmaakt, het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan oplossen of doen.
Loslaten betekent niet dat ik ‘m smeer, het is het besef dat ik de ander ruimte geef.
Loslaten is niet het onmogelijk maken, maar het toestaan om te leren van menselijke consequenties.
Loslaten is machteloosheid toegeven, hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in handen heb.
Loslaten is niet proberen om een ander te veranderen of de schuld te geven. Het is jezelf zo goed mogelijk maken.
Loslaten is niet zorgen voor, maar geven om.
Loslaten is niet oordelen, maar de ander toe te staan mens te zijn.
Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen, maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.
Loslaten is niet anderen tegen zichzelf beschermen, het is de ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren.
Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen zoals die komt en er mezelf gelukkig mee prijzen.
Loslaten is niet anderen kritiseren of regulieren, maar te worden wat ik droom te zijn.
Loslaten is niet spijt hebben van het verleden, maar groeien en leven voor de toekomst.
Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.
Nelson Mandela
