Antwoord: dienend leiderschap als excuus?
Toon max. de laatste 6 berichten - (Laatste bericht eerst)
- ruud
-
Hoi,
leuk stuk, en volgens mij loopt het inderdaad stuk als je een leider aanstelt die niet bij de cultuur past: dat botst.
Maar het begint al met degene die de leider aanstelt: als je een trap schoon maakt, begin je bij de bovenste tree, maar dan heb je toch nog altijd degene die de bezem vast heeft....: Wat is zijn intentie bij het aanstellen van de leider? Welke 'vorm' wil hij maken , versterken of is hij bang te verliezen.... (even linkje naar mijn eigen essay 
)
Kun je een leider wel aanstellen (een leider zonder volgers is volgens mij een lijder, ongeacht of hij in de de cultuur past)
Moet eein leider niet uit de organisatie zelf naar boven komen drijven, doordat hij een visie heeft waar collega's hun eigen visie in terug zien en waar ze zich dus hard voor willen maken: niet omwille van salaris / bonus / carrière, maar omdat ze het zelf geloven en dus willen (Golden Circle: start with why)
Durf jij als man met de bezem, deze bezem uit handen te geven en te vertrouwen op het leiderschap wat er dan ontstaat.... wat let je?
Als de man met de bezem (de echte leider in de organisatie) dienend zou zijn, zou dit dillema zich niet voordoen.....
gr.
Ruud.
- bianca
-
