Slecht nieuws brengen is een hele kunst. Het brengt veel onrust en spanning met zich mee. Daarom bouwen we hele muren om ons heen.
We hebben het allemaal wel eens meegemaakt: je wilt je relatie beëindigen of je wilt niet meer met iemand samen werken.
NU wil ik het hebben over leidinggevenden die mensen moeten ontslaan, wat in deze crisistijd natuurlijk schering en inslag is. Wanneer het nieuws op een harde manier wordt gebracht kan dat een hoop wrok geven.
Enkele voorbeelden uit de praktijk: een leidinggevende zei tegen de vrouw dat hij zelf ook weg moest. Ze schoot vol omdat ze het erger voor hem vond omdat hij een gezin met kinderen heeft en zij toch al drieënzestig was. Ze troostte hem en hij keek verdrietig en zat met een hangend hoofd aan zijn bureau. Later bleek dat hij inderdaad weg moest maar om een heel andere reden, namelijk: hij had promotie gemaakt en zou directeur van het bedrijf worden. Dat was hij even vergeten erbij te vertellen.
Iemand via een sms-je de bons geven of ontslaan is heel makkelijk maar komt des te harder aan. Waardoor het verwerken moeilijker is en langer duurt. De manier waarop de boodschap is gebracht blijft vaak langer hangen dan de boodschap zelf.
Bij de KPN werden mensen die er dertig jaar hadden gewerkt en net voor hun pensionering stonden na een gesprekje van tien minuten op straat gezet.
Nog zo iets: soms horen mensen het via de media en niet van de werkgever zelf.
Gisteren hoorde ik nog dat een grote schoenenfirma zijn mensen in een grote hal bijeen had gebracht. Zij werden verdeeld in vakken A1, B1, A2, B2. Vervolgens werd er omgeroepen: de mensen van vak B1 zijn ontslagen... de B2's mogen blijven enzovoort. Velen hadden er jaren met hart en ziel gewerkt.
Het is angst voor de confrontatie en het werkt averechts.
Zag het van de week gebeuren. Met een videoboodschap personeel ontslaan geeft ook te denken. Zeker als het om een klein bedrijf gaat waar men elkaar goed kent. De directeur nam er zelf niet de tijd voor of durfde het niet aan. Liet daarom een video zien waarin hij de slechte boodschap mededeelde. Een medewerkster mocht de reacties opvangen, wat zij overigens met veel zorg en aandacht deed. Ze viel haar leidinggevende niet af. Ze stond daar met open houding voor de medewerkers, luisterde goed en gaf gelegenheid tot reageren. Wat ze kon beantwoorden deed ze en de rest verwees ze door naar de leidinggevende. De vrouw gaf ieder het idee dat alle gevoelens en reacties er mochten zijn en dat er aandacht en warmte was. Deze vrouw heeft een grote gave.
Dus werkgevers: wanneer je het slechte nieuws toch moet brengen omdat het echt niet anders kan... doe het op een menselijke manier! Er is op internet genoeg te vinden over de manier waarop en er zijn trainingen over te volgen. Daar ga ik nu niet op in. Je kunt allerlei methodes leren: het allerbelangrijkst is:
Wees moedig, wees menschelijk en vergeet je hart niet!
Aan degenen die ontslagen worden: Verwerkt het goed maar blijf er niet in hangen. Ook niet als het nieuws op een slechte manier is gebracht. Daar heb je alleen jezelf mee.
