Antwoord: De deur eruit!

Een deur is een voorwerp. Geen briljante conclusie. Iedereen weet wat er bedoeld wordt als je het over een deur hebt. We bedoelen zeer waarschijnlijk een paneel dat een vertrek afsluit. Al dan niet voorzien van een slot. Met een kruk om het te bedienen. Iets in die geest. Geen discussie. Een beroemd filosoof stelde dat bijvoorbeeld het woord 'deur' weliswaar het voorwerp beschrijft, maar niet los in de wereld staat. Een deur is geen kaal voorwerp, maar bestaat slechts in een context. De deur staat als het ware in verbinding met het vertrek, dat op zijn beurt weer in verbinding staat met een huis, enzovoort. Zo beschrijven we uiteindelijk de wereld. We weten van erg veel voorwerpen wat de betekenis is en waarvoor het gebruikt wordt. Ons wereldbeeld bestaat, zoals gezegd, uit een aaneenschakeling van deze voorwerpen. Solide opgeslagen in onze hersenen. Als we de deur zien zijn de chemo-elektrische signalen in ons lichaam zó onmetelijk snel dat we in een ondeelbaar ogenblik besluiten de deur te gebruiken. We draaien hem, zonder nadenken, van het slot en openen de deur om het achtergelegen vertrek te betreden. Jammer. Het gevaar van deze zorgvuldig voorgedefinieerde voorwerpen is dat we vaak niet meer in staat zijn ze juist uit de afgesproken context te halen, waarin we ze geplaatst hebben. We zitten als het ware gevangen in een wereld waar we ruimtes betreden middels deuren. Door een andere context te definiëren beschrijf  je in principe een andere kijk op de wereld. Misschien wel een wereld zonder deuren of met halve deuren of met deuren van vloeistof. Een groep kinderen bij de vijver demonstreerde afgelopen zomer een onbevangenheid in het gebruik van context, die bij menig volwassene allang is wegbezuinigd. Op de oever lag een deur. Met losse stukken hout hadden ze een kajuit op de deur getimmerd en onder luid gejuig werd de deur te water gelaten. Binnen een seconde was de oorspronkelijke context van de deur verdwenen en dreef er een prachtig vlot op de vijver. Niemand zou het nog in zijn hoofd halen het slot te gebruiken of de deur proberen te openen. Deuren zitten blijkbaar ook in ons hoofd. Met kloeke sloten blijven verborgen ruimten afgesloten tot we misschien de deur gevonden hebben. Het loslaten van context kan verrassende effecten en mogelijkheden opleveren. Nieuwe mogelijkheden ontdekken van wat eigenlijk al aanwezig is. Ruk de deuren uit je hoofd. Open jezelf.