Antwoord: Oei, ik groei. Enkele gedachten over de economisch crisis

Ik ben het eens met de Club van Rome, op niet wetenschappelijke basis. De manier waarop wij nu denken te moeten leven is er een van voorbij gaande aard en dit kan de aarde ook niet veel langer dragen.

De aarde, als organisch geheel, een levende massa, kan de roofbouw die er gepleegd wordt niet meer aan.
Er moet een eind komen aan het verbruik van grondstoffen voor bijvoorbeeld onzinnige consumptie artikelen, die op korte termijn alleen maar afval veroorzaken. Er zijn voldoende duurzame en kwalitatief betere producten te produceren wanneer de elementen ‘groei’,’winst’ ‘marktaandeel’ niet in het creatieve proces voor zouden komen en men in plaats daarvan juist kijkt naar de kwaliteit en duurzaamheid van producten, die met zo weinig mogelijk vervuiling gepaard gaan.

En denk eens aan vrije energie. Tesla heeft omstreeks 1910 al uitgevonden dat we vrijelijk over energie kunnen beschikken. Zijn financier Rockefeller, als ik me niet vergis, vond het een duidelijk probleem dat hij geen meter kon plaatsen en er zodoende niet aan kon verdienen. Vervolgens heeft hij dit project financieel om zeep geholpen.

Als in plaats van concurrentie, de beste mensen op het vlak van productie samen zouden werken, dan wordt de wereld een stuk mooier, hoeven we niet zo gejaagd te leven om alle deadlines en doelen te halen en hebben we meer tijd om met onze familie en vrienden te zijn, of zoals Bas met zijn zoon pindakaas te maken.
Dat is pas kwaliteit van leven !

Ook het onderwijs mag dan beter ingericht worden,zodat leerlingen meer uitgedaagd worden in plaats van dat de eenheidsworst van kennis door hun spreekwoordelijke strot wordt geduwd. Op dit moment leert men helemaal niet om te leven, om te gaan met verandering en wordt hun mooie creativiteit in de kiem gesmoord. Er zijn legio voorbeelden te vinden op het internet hoe het anders kan.

De huidige generatie kinderen zouden eigenlijk hier in Nederland en de rest van de Westerse wereld in opstand moeten komen tegen deze manier van onderwijs, juist omdat zij de generatie zijn die op een zo andere manier in het leven zal gaan staan,als dat onze generatie dat nu doet.

Besef je eens, sta er eens bij stil, dat technisch en logistiek gezien niemand honger hoeft te lijden op de wereld Geld en economische macht houden deze zaken tegen. Dat gaat toch tegen je gevoel in? Dat klopt toch niet?

Het is mijn stellige overtuiging dat binnenkort de financiële wereld zal instorten, omdat er geen voldoende basis meer is , geen draagkracht, om het geheel van verzonnen waardes in stand te kunnen houden. Het feit dat bank bedrijven uit de USA aangeven wat de krediet rating van een land is deed voor mij de deur dicht. Waar zijn we nu allemaal mee bezig? Dit is toch volstrekte waanzin?

Verandering vind plaats wanneer de waanzin zijn top bereikt. Deze is volgens mij al bereikt en de beweging naar transformatie is al in gang gezet. Er is een kritieke massa aan het vormen die dit niet meer wil. Ook omdat het ook niet meer hoeft.

Zie de reactie van de mensen in de Arabische en Afrikaanse landen vorig jaar, ze zijn het zat!
Ik zat toen in Burkina Faso en daar gloeide het vuur van de verandering ook al. Zeker niet fijn om midden in te zitten en ook een reactie op de ongelijke verdeling van middelen in een land. Mali is daar net zo’n voorbeeld van en het is triest dat eeuwenoude gebouwen en monumenten gesloopt worden. Maar waar staan ze voor?
Als ’de vrijheidsstrijders’ ze zien als monumenten voor de Westerlingen die hun Malinese afkomst denigreren, waardoor zich nog steeds koloniaal te voelen.

Dan heb je niet veel fantasie nodig om het te begrijpen. Dat is geen fijn gevoel als je jezelf minder moet voelen dan de ander. En het is goed dat de rest van de wereld hier op reageert, net als bij het opblazen van de eeuwenoude Boeddhabeelden in Afghanistan destijds. Het is doodzonde en tegelijkertijd ook weer zo logisch als tegenreactie op dat wat er nu is en wat in mijn ogen niet meer klopt.

Hoe vaak hebben in het verleden de Europese hoofdsteden niet in brand gestaan en hoeveel is daarbij verloren gegaan? Het is een gegeven dat wanneer een cyclus zijn einde bereikt er ook afbraak plaats vind. Dit ook om plaats te maken voor nieuwe zaken, waar we ook weer blij van mogen worden. Beter gezegd, ruimte maakt voor dat wat niet meer van deze tijd is. Ook dat is ontwikkeling.

Binnenkort zullen we andere berichten gaan ontvangen dan wat we nu lezen. Het nieuws wordt nu gedomineerd door economische berichtgeving, alsof er geen andere zaken van belang in de wereld zijn. Het is alsof iedereen voor de gek gehouden wordt, alsof we versluierd zijn van de echte waarheid over het leven hier op aarde en wat onze missie hier is. Alternatieve nieuwsbronnen krijgen meer aandacht, omdat de mainstream media geen nieuwswaarde meer heeft, het is meer van hetzelfde en voor nieuwe zaken is er geen financiële steun.

Deze situatie zal dus getransformeerd worden naar een nieuwe balans,waarin we beter rekening met de mens en de aarde zullen gaan houden en het kan!. Bekijk het maar eens hoe IJsland zijn economische crises heeft aangepakt. In plaats van de banken te steunen hebben ze deze failliet laten gaan. Terecht, want zij waren ook verantwoordelijk voor de ontstane crises. Op dit ogenblik geld IJsland als voorbeeld voor andere landen om hun economische zaken aan te pakken. Het eindeloze steunen van slecht werkende systemen en de schuld afwikkelen op de burgers hoeft dus niet meer. Ook als land hoeft je, je niet meer gevangen te voelen, je mag en kan veranderen, opnieuw beginnen en situaties verbeteren.

Voorspellingen geven al aan dat ook de aarde als zodanig in een transformatie zit van planeet naar een ster, waardoor haar invloed op het geheel van het universum zal toenemen. Er zijn voldoende wetenschappelijke bewijzen, die (nog )niet genoeg in de algemene media naar buiten komen en met deze verandering zal de mensheid ook mee moeten gaan. Kijk eens naar de zonnevlammen en de effecten ervan op de aarde. Alleen al de meteorologische invloed. Waarom waait het zo veel de laatste tijd? Het is de wind van verandering!

Het is een van de stuwende krachten waardoor de trilling/frequentie van de aarde wordt verhoogd. Net als in bijvoorbeeld in de muziek zijn we in beats per minute omhoog gegaan. Ik ben benieuwd en positief gestemd over wat er uit gaat komen.

En zoals elke verandering uiteindelijk positief wordt ervaren wordt er ook een Gouden Periode voor de aarde en de mensheid verwacht. Laat ieder voor zich het vertrouwen hebben en behouden. Dat wat er ook gebeurt. Uiteindelijk wordt het alleen maar beter.

Hi Peter,

Prachtig relaas. En helaas is het zo waar dat de meeste mensen, in elk geval politici en de meeste bankiers en ondernemers, denken dat elk jaar een paar procent groei onontkoombaar is. Krantenkoppen werden een paar jaar geleden al vetter als "de toename van de groei afvlakt". Ja, lees die nog maar een keer. Dat betekende dus dat we nog altijd harder groeiden dan vorige jaren, maar iets minder harder. Ik herinner ook dat ergens in 2009 werd gemeld dat de economie teruggeworpen was naar het niveau van 2007. Wat een ellende! Nee toch, 2007, wat hadden we het toen belabberd!!

Groei wordt vooral gezien als "meer", dus in kwantitatieve zin. We kunnen absoluut nog steeds groeien en flink ook, als we ons meer willen focussen op kwaliteit. We kunnen groeien op het efficienter inzetten van grondstoffen en kapitaalgoederen. We kunnen groeien in eerlijke handel, respectvol met dieren (als productiefactor of consumptiegoed) omgaan. En waar we vooral nog meer in kunnen groeien is het genieten van dat wat er wel is. Of bijvoorbeeld het genieten van dingen die je samen beleeft in plaats van dingen die je hebt.

Zo heb ik dit weekend met mijn zoon zelf pindakaas gemaakt. Simpel, maar wel iets waar we dagen van genieten. In de zomervakantie gaan we samen een electrische gitaar maken. Van een plank, wat draad en een piezo-element van 37 cent. Dan kunnen we daar mee spelen als we rond ons vuur zitten in de achtertuin. O ja, ik moet zijn schoen nog lijmen anders kunnen we vanavond niet voetballen....

Deze dagen lees ik met pijn in het hart over de vernietiging van eeuwenoude monumenten in Mali. Ik ben daar in 1995 geweest en kan me vooral één beeld voor de geest halen. We kwamen op een dag in een dorpje van leem, ergens op een hoogvlakte nabij de Dogon. De mensen daar hadden geen spreekwoordelijke nagel om hun kont te krabben. Het waren de gelukkigste mensen die ik ooit heb ontmoet. Zij hadden alleen te zorgen voor een eenvoudig maal en wat water. Geen zorgen over hypotheek, pensioen, de APK, het beltegoed of slecht bereik van de iPhone. Geen ergernis over grijze haren, kleren die "zo 2011" zijn, stilettohakken van slechts 10 cm hoog, zwarte zaterdag op weg naar de camping, tekort aan olijven in het all-inclusive arrangement in Bodrum en het bankstel dat niet meer past bij de aardetinten die we nu op de muur hebben gesmeerd. Deze mensen waren zo gelukkig en ik ben sindsdien wat sceptisch over de term ontwikkelingsland. Deze mensen zouden er niet gelukkiger op worden als op hun huttendorp de postcodekanjer valt, het zou ze afbrengen van wat wezenlijk is. En dat is waarin wij juist van hun kunnen leren, waarin wij in het "westen" de derde wereld zijn.