Als ik je verhaal lees Vivienne (https://www.lerendeleiders.nl/leiderschap-in-de-zorg/de-zorgdialogen-deel-2-veilig-voelen) dan is dat meestal ook het verhaal van verpleegkundigen waarom ze de zorg zijn ingegaan. Opkomen voor kwetsbaren, willen zorgen, of andere persoonlijke redenen.
Na een tijdje in de zorg lijkt die gedachtegang soms te zijn verdwenen. En dat is niet raar gezien de huidige ontwikkelingen binnen de zorg. Maar ergens sla je de spijker op zijn kop met de definitie over leiderschap in de vorige eeuw : ‘de macht van een enkel persoon op een groep volgers’. Er is nu geen alleenheerser meer. Maar als je terugkijkt komen heel veel stromingen wel terug bij enkele mensen. En de volgers blijven bijna blind volgen.
