Op een mooie zomerse dag sta je met je rug naar de duinen op het strand... een stevige aanlandige wind zorgt ervoor dat je ietwat voorover kan hangen. Oer-hollandse wolken: ze zouden zo overgenomen kunnen zijn van een van die mooie schilderen van een van de oude meesters. In gedachte ben je ver weg...
Plots hoor je een hoop kabaal boven je, schel gekrijs. Je 'ontwaakt' uit je gedachten en weet instinctief al wat er staat te gebeuren, verschrikt duik je ineen....Een zeemeeuw maakt een duikvlucht: hij poept recht voor je voeten en weg is ie weer....
Bovenstaande is een korte visualisatie van wat iemand bij een klant van mij: "zeemeeuwen management" noemde. Je zit in een vergadering en bent met een aantal collega's aan het brainstormen over mogelijk door te voeren verbeteringen, we zitten op het goede pad, iedereen is positief. Opeens brengt een van de collega's in de laatste minuut nog even snel en met veel bombarie een onderwerp ter tafel waar je 'de broek van afzakt' om vervolgens een ieder nog een prettige dag te wensen en veel succes met de oplossing ervan want hij moet nu snel naar een volgende vergadering. Iedereen blijft 'verslagen' achter en kijkt naar de leider....
Wat is het effect hiervan, wat wil deze collega hiermee bereiken: welk doel dient hij hiermee? Is dit een gevalletje 'powerplay' of is dit een gevalletje 'interventie' voor ieders bestwil?
Herken je dit? Hoe ga jij met deze ervaring om? Wat is jouw rol hierin geweest? Had je dit kunnen voorkomen? Kun je dit laten zijn?