Wat is er nou beter dan gratis?

Een van de uitdagingen waar we (Vereniging lerende Leiders) voor staan, is denk ik een generieke uitdaging: Hoe bereiken wij onze doelgroep?
In een recente discussie hierover met een marketing specialist uit ons netwerk ontstond het idee dat één van de 'problemen' is dat hetgeen we doen 'gratis' is...

Ik moest meteen denken aan een gesprek dat ik had met Paul de Blot waarin hij aangaf dat als hij voor € 2.500,- per persoon kwam vertellen op Nijenrode hij een volle zaal had en zelfs mensen moest teleurstellen, maar dat bij hetzelfde verhaal gratis en in het buurthuis om de hoek niemand (van deze mensen) kwam.

Liep net tegen een blog van Seth Godin aan dat hieraan refereert: Better than free?

Without a doubt, free enables an idea to spread, it creates opportunity for sampling, it can open the door to engagement.

Buying requires emotional commitment. Even a small payment has been shown to change the way people set expectations, not just for what they receive but how much energy and effort they're willing to contribute.

Wij willen inzetten op de groei van onze community en lezers en zijn ervan overtuigd dat mond-op-mond reclame vóór ons gaat werken en zorgt dat de 'olievlek' blijft uitdijen.
Maar we weten en zien ook dat er een grote groep leidinggevenden is die hier op een andere manier naar kijken, die mogelijk waarde toekennen en bij willen dragen doordat er een prijs aanhangt. Ook (en wellicht juist) het bereiken van deze doelgroep is onze uitdaging.

Wat is hierin wijsheid? Wat is jullie visie hierin?

Ruud,
Ik weet niet hoor of goede dingen per se een prijs moeten hebben om t goed te vinden. Goede wijn behoeft geen krans en op langere termijn laat kwaliteit zich niet verloochenen. Als ik zelf na ga of ik t meerwaarde vindt krijgen als ik er voor moet betalen, dan kan ik dat al niet meer objectief beoordelen. Zo gewend met deze wijze van werken en dat bevalt, maar jullie moeten het wel kunnen bekostigen, want voor niks gaat de zo'n op. Bereidheid als iets waardevol is om er voor te betalen, altijd. Maar wordt t beter door er een prijs aan te hangen dat denk ik niet. Je zult het voor al aan die doelgroep die dat vindt moeten vragen .

Ben het eens met de vorige schrijver.
Is je vraag niet: hoe bereiken we de doelgroep? En: wie is die doelgroep precies?
Als dat helder is, kunnen we inschatten of voor (delen van) de doelgroep prijs in deze zin een rol speelt.

Overigens: het experiment dat hier genoemd wordt (voor veel geld bij Nijenrode een volle zaal tegenover een lege zaal in het dorpshuis) leent zich niet voor conclusies. Daarvoor zijn er teveel factoren veranderd. Niet alleen de prijs is veranderd, ook de locatie. Dus waar ligt het niet bereiken van de doelgroep aan?

dank voor jullie reacties!
Voor mijn gevoel zijn we op de goede weg bezig, maar wil onszelf ook blijven uitdagen: we kunnen een andere keuze maken of de gemaakte keuze nogmaals bevestigen.

Hetteke schreef : ...Is je vraag niet: hoe bereiken we de doelgroep?

dit is inderdaad de vraag, de aanleiding die mij triggerde was het blog van Seth en het gesprek met de Marketing specialist dat ging over de toegevoegde waarde van betalen.

Hetteke schreef : ...En: wie is die doelgroep precies?

Daar hebben we ooit dit voor 'bedacht': "Onze doelgroep is de grote 'middenlaag' in organisaties: de laag welke het koppelvlak tussen werkvloer en directie vormt. De mensen die als spin in het web de spil vormen van alle veranderingen in een organisatie en de 'smeerolie' zijn om de raderen binnen de organisatie geruisloos te laten draaien."

Yvvdu schreef : ...Je zult het voor al aan die doelgroep die dat vindt moeten vragen

Heb jij die doelgroep al eens benaderd? Waar halen zij hun ontwikkeling / leermomenten / kennis en kunde / inspiratie / etc. vandaan? Waar leveren zij een bijdrage?

Yvvdu schreef : ...maar jullie moeten het wel kunnen bekostigen, want voor niks gaat de zo'n op.

daar hebben we ons 'donatie' systeem voor opgezet: het mooie hiervan is dat dit mensen ook de mogelijkheid geeft om op die manier bij te dragen en te verbinden met wat we doen. Op dit ogenblik zijn onze kosten al voor 132% gedekt en kunnen we dus ook terug gaan geven zoals bedoeld in de gift-economy.

De vraag die voor mij nu bovenkomt drijven is: Wat zijn verbeteringen / aanvullingen in hoe we onze doelgroep bereiken?

Hi Ruud,

Even een reactie op je interessante vragen.

Ik focus op bijeenkomsten en niet op het online platform. De reden is dat we tegenwoordig op diverse manieren gratis met elkaar online in dialoog kunnen (bijvoorbeeld Linkedin groepen) en een betaald platform is dan denk ik vrij kansloos.

Dus even inzoomen op bijeenkomsten.

Gratis of niet, blijft een lastige. Waar Yvonne terecht aangeeft dat goede wijn geen krans behoeft, is er een grote groep die zijn neus ophaalt voor supermarktwijn. In de wereld van trainingen is het ook steeds een kunst de juiste prijsstelling te kiezen: te duur schrikt mensen af, te goedkoop "kan niks zijn". Dus om in de zegswijzen te blijven: alle waar naar zijn geld, is er ook zo één die in deze wereld misschien wel meer aan de orde is.

Toch is het nobel om een mooi doel zo bereikbaar mogelijk te houden en dus kun je afvragen waarom iets dan geld zou moeten kosten. Wel heb ik de ervaring dat gratis bijeenkomsten erg laagdrempelig zijn om aan te melden, maar net zo laagdrempelig om af te melden (of botweg niet op te komen dagen). Dus zo beschouwd is goedkoop voor de organisator duurkoop.

Wat betreft de doelgroep bereiken, dat is natuurlijk geen vraag die alleen om geld draait. Andere redenen om wel/niet aan te sluiten zijn:

• waar is het
• wanneer is het (is bijvoorbeeld een vrijdagmiddag wel/niet handig)
• wat is het thema (is het vernieuwend of juist heel actueel)
• wie is de facilitator (is het een aansprekende naam)
• wie komen er nog meer (en belooft het een boeiende dialoog op te leveren)
• wat voegt het toe t.a.v. andere gremia waar ik al deel van uitmaak
• ...en misschien nog wel meer...

Kortom, allerlei andere facetten die mensen wel of niet aanspreken. Ik denk dat je al doende gaat leren wat de antwoorden op deze vragen zijn. Dus beginnen met het organiseren van een bijeenkomst en inventariseren hoe deze 'scoort' op de verschillende punten.

Dank je wel Bas voor je uitgebreide reactie!

basdekruyff schreef : ...Ik focus op bijeenkomsten en niet op het online platform. De reden is dat we tegenwoordig op diverse manieren gratis met elkaar online in dialoog kunnen (bijvoorbeeld Linkedin groepen) en een betaald platform is dan denk ik vrij kansloos.

Eens Bas, heel in het begin hebben we ooit een keer een balletje opgegooid in de vorm van een lidmaatschap gekoppeld aan abonnement maar dat heeft de uitvoering nooit gehaald.
Wij hebben begin dit jaar de stap gezet naar toegevoegde waarde: 'betaling' kan via 'sociaal kapitaal' maar ook via donaties. Voor ons is dat een belangrijke reality check: als we geen toegevoegde waarde meer hebben dan kunnen we er ook maar beter mee stoppen anders dan dat we het 'kunstmatig' in de lucht gaan houden. Interactie (en ook donaties) zijn voor ons daarmee een belangrijke graadmeter.

basdekruyff schreef : ...Gratis of niet, blijft een lastige. Waar Yvonne terecht aangeeft dat goede wijn geen krans behoeft, is er een grote groep die zijn neus ophaalt voor supermarktwijn. In de wereld van trainingen is het ook steeds een kunst de juiste prijsstelling te kiezen: te duur schrikt mensen af, te goedkoop "kan niks zijn". Dus om in de zegswijzen te blijven: alle waar naar zijn geld, is er ook zo één die in deze wereld misschien wel meer aan de orde is.

Toch is het nobel om een mooi doel zo bereikbaar mogelijk te houden en dus kun je afvragen waarom iets dan geld zou moeten kosten. Wel heb ik de ervaring dat gratis bijeenkomsten erg laagdrempelig zijn om aan te melden, maar net zo laagdrempelig om af te melden (of botweg niet op te komen dagen). Dus zo beschouwd is goedkoop voor de organisator duurkoop.

Na eerdere 'duurkoop' ervaringen met gratis bijeenkomsten hebben we in een vroeg stadium besloten om voor onze bijeenkomsten een (kostendekkende) fee te vragen. Ook hier gaan we nu ons systeem van toegevoegde waarde inzetten: we geven een 'vanaf' prijs voor een sessie, het is aan de inschrijver vrij om daarboven te bepalen wat de waarde voor hem/haar is. Met de 'winst' (we zijn non-loss ) kunnen we zaken voor onze community realiseren.
Ook hier hebben we dus meteen een toetsing of hetgeen we organiseren toegevoegde waarde heeft.

Vanaf dit jaar gaan we dit systeem breed inzetten.

basdekruyff schreef : ...Wat betreft de doelgroep bereiken, dat is natuurlijk geen vraag die alleen om geld draait. Andere redenen om wel/niet aan te sluiten zijn:

• waar is het
• wanneer is het (is bijvoorbeeld een vrijdagmiddag wel/niet handig)
• wat is het thema (is het vernieuwend of juist heel actueel)
• wie is de facilitator (is het een aansprekende naam)
• wie komen er nog meer (en belooft het een boeiende dialoog op te leveren)
• wat voegt het toe t.a.v. andere gremia waar ik al deel van uitmaak
• ...en misschien nog wel meer...

Kortom, allerlei andere facetten die mensen wel of niet aanspreken. Ik denk dat je al doende gaat leren wat de antwoorden op deze vragen zijn. Dus beginnen met het organiseren van een bijeenkomst en inventariseren hoe deze 'scoort' op de verschillende punten.

Goede vragen allemaal en zeker ook herkenbaar / een aantal aanvullingen, bedankt hiervoor.
Uitgangspunt van deze vragen is wel dat de 'vragensteller' de informatie onder ogen krijgt en ons dus gevonden heeft, wellicht dat we in onze vraagstelling nog een stapje terug moeten gaan:

Hoe bereiken we onze doelgroep die ons nog niet gevonden heeft, hoe komen we bij deze groep op de radar?

Naar aanleiding van de eerste tweet kregen we van Miranda Hulsman de volgende mooie reactie via email die we hier mogen plaatsen:

Miranda Hulsman schreef : Dag lerendeleider, dag Ruud,
Nav je vraag op twitter kwam ik toevallig onderstaand bericht tegen:
www.noordhollandsdagblad.nl/ombudsman/ar...ucten-groot-probleem.

Gratis heeft een slecht imago;
1. er wordt ten eerste weinig waarde aan toegekend (je krijgt het zomaar dus er zal wel iets mee zijn...roept vragen op)
2. "gevolgschade" (zie link), je komt er nooit meer vanaf

Ter overdenking voor de vereniging wil ik dit met je delen:
Vanuit mijn werk hebben wij bewust een keuze gemaakt; het gaat niet om de kwantiteit (bijv, aantal contacten, aantal volgers) maar het gaat wel om de juiste verbinding met de juiste doelgroep (kwaliteit).

Wij hebben daarin bewust gekozen om dichtbij ons zelf te blijven. We willen in alles laten zien wie we zijn. Onze website, onze brochures, ons logo is wie wij zijn. Op een beurs voor trainingen hebben we ons zelf laten zien door zelf catering te verzorgen die dicht bij zelf ligt vanuit het ons thema PUUR dus met water en appeltjes en tomaatjes. Wij proberen zelf zo PUUR mogelijk (lees authentiek) te zijn en hebben dat ook zo gepresenteerd en dat ook zo vertelt (je verhaal moet duidelijk zijn). Hierdoor hebben we de doelgroep bereikt die ook bij ons past, die zichzelf daar aan wil verbinden. Dat is dan een natuurlijk dynamisch proces.

Bij opvolging van mijn contacten voelt het daarom voor mij niet dat ik moet trekken of duwen. Ik leg contact, maak verbinding (door persoonlijke betrokkenheid te tonen maar ook puur betrokken te ZIJN) en ga samen onderzoeken welke gemeenschappelijk HET we hebben. Dit kan zijn een organisatievraagstuk, maar ook gewoon alleen tijd/zin in een praatje, en ook dat laatste levert (pas veeeel later) vaak iets op.

Persoonlijke betrokkenheid voelen en laten voelen. In een opstartfase van een organisatie, vereniging of welke verband dan ook kan het niet snel genoeg gaan . Maar geduld, de goede afweging passend bij je eigen identiteit en bewust zijn van wat je wel en niet deelt zijn voor mij belangrijke factoren. De valkuil is dat je door ongeduld te veel te vaak iets wilt laten zien en deelt terwijl overdaad schaadt.

Door mijn eigen enthousiasme en de dingen zo te doen die dicht bij me liggen (vanuit eigen leiderschap en authenticiteit) geloven mensen mij en mijn verhaal. En dat verhaal vertelt zich dan vanzelf verder......

Ik vind delen mooi, waardevol en van deze tijd. Maar doe het wel bewust! En als je de verbinding met de ander voelt dan verspreidt het wel...al kost het soms geduld en meer tijd dan je wenst!

Contributies of kleine bedragen voor lidmaatschap werken voor mij niet. Je gaat of een verbinding aan met elkaar op basis van delen of (en dat is gelijk een ander kant) je vraagt een 'waarde' bedrag waarmee je je zelf 'verkoopt of inkoopt' aan een organisatie/vereniging etc. Als je kiest voor delen doe dat kan overwogen via de juiste kanalen. Als je gratis wilt delen zijn LinkedIn en twitter mooie kanalen. Wil je 'betaald' delen dan zal je daar ook bewust keuzes in moeten maken, zodat je ruis voorkomt.

Zoals je kunt lezen valt voor mij alles met (persoonlijke) betrokkenheid, authentiek zijn en durven staan voor wie je wilt zijn (leiderschap) en natuurlijke verbindingen.

Bedankt voor het lezen en veel succes!!

Hartegroet,
Miranda Hulsman

dank je wel Miranda voor je reactie! Ik kan het niet meer met je eens zijn, precies zoals wij Lerende Leiders proberen aan te vliegen: ook de reden waarom we een vereniging zijn en bijvoorbeeld geen B.V.

'Verduren' is het woord dat ik zelf vaak bezig hierin...

De uitdaging waar we voor staan is juist in de goede verbinding gelegen en dan met name de aanname dat dit de manier is om het ook te blijven doen. Vandaar dat ik mezelf (en dus ook via de community) de vraag stel of het nog steeds goed is zo of dat we wellicht 'zo een plezier met elkaar op het feestje hebben, dat we niet in de gaten hebben dat het feestje allang verplaatst is naar een andere locatie'

Had zojuist ook nog een telefoongesprek met Koos Groenewoud (van hier, maar ook van de linkedin groep 'van management naar (nieuw) leiderschap'): de uitdaging waar Koos zich voor gesteld ziet is hoe overtuig je 'oude denkers' om 'nieuw te denken'. Ook hier weer de vraag die hier in deze discussie relevant is: alvorens iemand 'te overtuigen' moet je hem/haar wel kunnen bereiken...

Dus de hamvraag blijft vooralsnog even: 'Hoe bereiken we onze doelgroep die ons nog niet gevonden heeft, hoe komen we bij deze groep op de radar?'