Over micro-topmanagers die onder het mom van 'challenging' hun eigen managers afbranden.

Tijdens de donkerste dagen van de Middeleeuwen leefden veel heersers in een vaak zelf gecreëerde wereld van intriges en paranoïde machtsstrijd. Veelal ingegeven door angst en diep verborgen zelftwijfel moesten vooral hun directe onderdanen vrezen voor hun leven. Als er zelfs maar positief werd gefluisterd over één van hun adjudanten werd deze onfortuinlijke presteerder prompt publiekelijk vernederd of, in het ergste geval, zelfs in het openbaar gecastreerd.

Terug naar 2014 en ja, we hebben het hier over micro-topmanagers. Vrijwel direct nadat mijn boek ‘De leider voor wie we het doen’ verscheen, kreeg ik relatief veel reacties op de hoofdstukken over dergelijke ‘leiders’. Opvallend was dat minstens de helft van de lezers refereerden naar het destructieve gedrag van micro-topmanagers tijdens presentaties. Wat een moment van afstemming, teambuilding en vooral persoonlijke erkenning zou moeten worden, misbruikt de micro-topmanager schaamteloos om risicoloos machtsspelletjes te kunnen spelen. Aanvankelijk wilde ik een overzicht maken van de technieken die ze hierbij hanteren maar een beknopte demonstratie van wat ik over de jaren heb gezien en gehoord, leek me uiteindelijk beter.