Jouw spanning of mijn spanning?

Over het overnemen van spanning van anderen en wat je er aan kunt doen.

Tijdens mijn massage opleiding, jaren geleden, werd ik gemasseerd door één van mijn medestudenten. Het leek of ze spelden in me prikte. Ik vroeg hoe ze zich voelde en het bleek dat ze vol agressie zat. Dat was duidelijk te merken aan haar massage.
Later in mijn huidige werk, kwam een coach cliënte binnen. Mijn hart ging op eens wild tekeer. Eerst maakte ik me even ongerust. Tot ik me bedacht dat het wel eens niet mijn hartkloppingen konden zijn, maar die van mijn cliënte. Ze bleek vreselijk nerveus en had inderdaad hartkloppingen. Die had ik overgenomen. Op het moment dat we er over spraken verdween het. Zij had zich niet gerealiseerd dat ze effect heeft op anderen. In het dagelijkse leven denken we daar ook niet over na.

Van de week was er een bericht op het nieuws, dat burn-out besmettelijk is. Niet zo gek. Als je samenwoont met iemand met een burn-out, doet dat iets met je. Je bent in de zeer directe nabijheid van iemand met grote spanning. Dan is het niet zo gek als je daar iets van overneemt. Let maar eens op als je tegen je geliefde aanligt en hoe je na een tijdje samen ademt in hetzelfde ritme.

Als je in een ruimte bent en er komt iemand binnen die erg gespannen is, kun je de spanning overnemen. Je neemt bijvoorbeeld het adem-ritme van de ander over. Dat doet iets met de communicatie. Opeens is de sfeer anders. Dat is een proces waar je niet direct van bewust bent. Het kan bijvoorbeeld de sfeer op je werk bepalen en de manier waarop je met elkaar omgaat. Als je samenwoont met iemand die gespannen is, sta je voortdurend bloot aan elkaars energie.
Het is sowieso voor ons een hele klus om bij ons zelf te blijven en niet andermans problemen op onze nek te nemen. Heel wat mensen kunnen daar over meepraten. Moeders, maatschappelijk werkers, leidinggevenden. Wie niet? Rugzakken vol kun je meesjouwen met andermans zorgen.
De kunst is te weten wat je grenzen zijn. Wel luisteren, aandacht geven en toch het probleem niet overnemen. Vrij blijven.

Tips:

Neem het besluit rustig en ontspannen te zijn en adem de spanning uit.

Zorg dat je goed ademt. Een rustige buikademhaling maakt dat je goed met je voeten op de aarde staat en stabiel bent.

Een pro-actieve opstelling geeft energie. Als je altijd op anderen reageert, leef je niet vanuit jezelf. Jij bepaalt hoe je je voelt.

Zorg dat je veel naar buiten gaat. Wandelen in de frisse lucht en de natuur.

Voed je met goede boeken, lezingen, gesprekken, stilte.

Praat er over met anderen. Niet roddelen over degene die gespannen is. Wel een constructief gesprek over hoe je ermee kan omgaan. Het is goed als je ook je verhaal kwijt kan. Blijf er niet over klagen.

Wees eerlijk tegen de persoon zelf. Niet er omheen draaien en laat weten hoe jij je voelt in de situatie, zonder verwijten.
Luisteren is geweldig. Maar niet oeverloos. Sommigen blijven urenlang luisteren naar hun partner en worden doodmoe. Dat heeft geen zin. Voel wanneer het genoeg is. Spreek een tijd af. Stel duidelijke grenzen.

Als je goede raad geeft is dat prima, verwacht niet dat de ander er iets mee doet. Dan is er kans dat je beledigd bent als er niets met je advies gedaan wordt. Als voor jou de situatie duidelijk is, heb je de neiging de ander te overspoelen met goede raad.

Een paar dagen weg om tot jezelf te komen en weer te weten wie je zelf bent.

Als jij zelf rustig bent, heb je kans dat de ander er ook rustiger van wordt. Zoals in een vorige column “De kracht van de gedachte” gebeurde. Een rustige geest en kalme ademhaling hebben effect op anderen.

Als je met iemand woont met een burn out... maak je zelf niet kleiner en minder vrolijk om op het zelfde niveau te komen. Blijf je zelf en leg het uit. Jij woont er ook en als je wilt zingen, zing dan. Het valt niet vol te houden maanden lang stil te blijven omdat de ander down is. Wees daar open in.

Probeer het maar eens. Ik ga nu wandelen!


Uit het boek Gedachtenkracht