Antwoord: Leesgenoten: Hoeveel is genoeg?

Dank voor je reactie Lindsie. Inderdaad zijn er facetten in het leven die welhaast niet genoeg kunnen blinken. Het gaat van vooral om kwaliteit van het leven en die laat zich niet vangen in hoeveelheden. In dit kader past de oude metafoor van de visser, je kent het ongetwijfeld en gaat ongeveer zo:

Een visser ligt rond het middaguur op zijn caraïbische strand onder een palmboom te rusten. Een welgestelde toerist vraagt hem wat hij doet, waarop hij uiteraard antwoordt: "ik lig te rusten want ik ben vanmorgen wezen vissen". Als de toerist oppert dat hij zijn tijd beter kan benutten om nog een keer uit te varen, vraagt de visser waarom hij dat zou doen, hij heeft immers genoeg gevangen voor zijn hele gezin. "Nou, dan zou je die vis kunnen verkopen, met dat geld een grotere boot kunnen kopen en nog veel meer vis vangen en verkopen. Zo kun je schatrijk worden!!" aldus de enthousiaste toerist. "En dan, als ik dan schatrijk ben, wat moet ik dan?" vraagt de visser, waarop de toerist hem voorspiegelt: "welnu, dan kun je lekker onder een palmboom gaan liggen luieren".

Dank voor jullie reacties, heren!

@Dave, geef het door en richt je op diegene die ervoor open staan en meedenken. Levert energie op en vaak wekt de verbinding de interesse van anderen. Eén voor één.

@Willem, in de introductie van het boek staat een prachtige omschrijving van "vrije tijd". Over hoe het ooit bedoeld was en hoe wij het tegenwoordig zien / gebruiken. Op Scibd vind je het voorwoord en de introductie in het Engels. Op pagina 13 heet stuk over "leisure". Gezien je reactie denk ik dat het je zal aanspreken. Het was voor mij het ontbrekende stukje van een puzzel waar ik al een tijdje aan bezig was en die nu is vertaald naar "minder werken om geld te verdienen en meer doen waar ik blij van word". Het zal niet verbazen dat boeken en Lerende Leiders in het laatste rijtje staan

@Bas, conscious capitalism is een mooie verwoording. Ik ga eens googlen op Marc Gafni.
Hoewel ik het met je eens ben dat marketing veel "kwaad" doet, zou ik daar niet beginnen. Voor mij ligt het begin echt bij ons weer af te gaan vragen wat we eigenlijk nodig hebben. Een vraag die vrijwel nergens meer aan bod komt. Hoe helderder mijn beeld is van wat me gelukkig maakt, hoe makkelijker het wordt dingen te laten (liggen). Dan kan marketing zich uitleven, maar verkopen zal het niet. Ik ervaar dus dat verlangen naar dingen afneemt. Verlangen naar zingeving, kunnen bijdragen en waardevolle verbinding neemt juist toe. En waar het eerste soort verlangen eigenlijk nooit echt bevredigt wordt (er is altijd meer, groter, duurder enz) ervaar ik dat zingeving, mogen bijdragen en waardevolle verbinding leidt tot plezier, tevredenheid en zelfs geluk. De vraag is of het erg is dat je daar geen genoeg van kunt krijgen

Hi Lindsie,

Boeiend thema. Mijn oma zei: genoeg is genoeg, maar zei er niet bij wanneer het genoeg was. Ja, als mijn broer en ik weer aan het ravotten waren, klonk het "En nu is het genoeg!!"

Enfin, ik denk dat de kern van het probleem (als we dat er van maken, althans) geschapen wordt door, jawel daar zijn ze weer, de dames en heren van de afdeling marketing. Vorige week was ik bij een bevlogen Marc Gafni die op Nijenrode sprak over Conscious Capitalism. Ergens aan het begin vroeg hij ons hoeveel soorten chocoladereep we in onze jeugd kenden. Hij kende er 3 en voegde eraan toe dat er tegenwoordig bij de Wall-Mart maar liefst 200 soorten te koop zijn. Het gekke daarvan is dat wij als consument daar nooit om gevraagd hebben, om de heel eenvoudige reden: als je iets nooit gezien/geproefd hebt, kun je het ook niet missen.

Marketing richt zich op het gevoel dat we iets missen, sleept ons mee in de beleving van een product waardoor wij daar naar gaan verlangen en dus het gevoel van "genoeg hebben" voelen afnemen.

Nog iets anders over dat woordje verlangen. Het paradoxale van verlangen is dat het niet vervult wil worden, dan houdt het immers op te bestaan en dat willen we ook weer niet, het is toch ook wel een lekker gevoel. Dus gaan we steeds weer naar iets nieuws verlangen en ja, zo bezien voorzie ik dat we er letterlijk.....geen genoeg van krijgen....

Mooi geschreven Lindsie. Ik ontdek zelf steeds meer dat "tijd waarin ik niks moet" misschien wel het meest waardevolle is wat je kunt hebben. Dat is iets anders dan "vrije tijd". Want dan voel ik de verplichting om iets nuttigs te doen, iets sociaals te doen, iets te doen om geld te verdienen, etc. Het resultaat is de ratrace (met mezelf) die je beschrijft. Het zou makkelijker zijn om blij te worden van spullen kopen. Maarja.. dat gaat soms op op maar niet altijd. Het hebben van de zaak is het eind van het vermaak zeiden ze vroeger al

Zo dit is een machtig mooi tot-denken-aanzettend artikel. Bam wat een gedachten roep je hierin op. Op het einde zeg je iets héél waardevols: '....versterkt door lezen, reizen en gesprekken met anderen'! Vooral die laatste 2 gesprekken en samen roepen mij op om nu te reageren en te zeggen, dat is nooit genoeg. Alleen hoe kom je in die situaties, hoe krijg je die gesprekken ook met mensen die dichtbij je staan en anders denken, anders willen en simpelweg anders doen....
//Dave