Stoppen met volgen
In je laatste blog spreek je over blind volgen, zwijgzaam volgen en niet meer kunnen stoppen met volgen van de regels in de zorg. Hoe een instrument of regel in eerste instantie logisch leek, en zinvol wellicht, maar nu beperkt. In de zorg hoor ik vaak dat het de schuld is van de bedrijfskundigen en de managers, de zogenaamde niet-zorgverleners. Maar beide groepen zijn in het perspectief van ontleden gestapt, van verdere specialisatie, van scheiding. Ach, en het was/is ook een trend die al veel eerder is ingezet, waarbij we dachten dat die ontleding goed was om het geheel te kunnen begrijpen en beheersen. Descartes begon hier al mee met het rationalisme, en met dat rationalisme zijn we allemaal opgevoed en opgeleid om nu tot het besef te komen dat ook rationalisme zijn grenzen heeft.
