In een voor mij moeilijke periode kwam jouw uitnodiging Nienke, om een zorgdialoog te starten. Ik was blij met deze mogelijkheid om dat wat de patiënt beleeft, of de vertegenwoordiger van de patiënt, zorgvuldig, stapsgewijs en in dialoog met jou, de zorgverlener, te beschrijven. Nu moet je weten dat ik me altijd al geroepen heb gevoeld om voor de ‘zwakkere’ partij op te komen. Om hen te helpen, een stem te geven, om voor hen op de bres te springen. Dat begon al op het schoolplein als ik zag dat iemand werd gepest. Of later als ik ervoer dat iemand zijn gezag op basis van kennis liet gelden (leraar, ambtenaar, arts), of op basis van zijn of haar financiën. Het is dan ook niet vreemd dat ik de universiteit per se wilde doen, en dat ik de richting bestuurs- en organisatiewetenschap heb gekozen. En wat fascineerde leiderschap mij en de kennisontwikkeling daarin. Belangrijk in mijn verdere carrière is het vermogen om beide werelden te begrijpen (er zijn altijd twee werelden), beide kanten van het verhaal te zien, de herkomst van keuzes te verklaren, maar ook om te laten zien hoe het anders en beter kan, met name op het gebied van leiderschap. Dit heeft onder andere geleid tot mijn lidmaatschap van een cliëntenraad voor de periode van 4 jaar en de oprichting van Stichting VIPE (www.vipepruiken.nl).
