Anders Veranderen (volgens Thijs Homan)

Lees verder...

Dank voor het delen, Yvonne. Sinds ik Doorbreek de Cirkel van Arend Ardon en verwante artikelen las, geloof ik sterk in het bovenstaande. De verandering kun je niet strategisch plannen en daarna met behulp van KPI's naar een goed einde meten. Verandering is. En daar zullen we het mee moeten doen.

Bij deze (sorry voor het "wij van wc-eend.... momentje ) wil ik lezers van dit artikel graag wijzen op de Leergenoten sessie van 16 mei aanstaande. Over veranderen, als werkwoord. Hoe dat gaat en vaak ook niet.

Groeten, Lindsie

Leuke blog Yvonne!

Thijs Homan heeft velen, waaronder ook mij, geïnspireerd met zijn ideeën over verandering. Absoluut een aanrader!

Nog een voorbeeld is diversiteit in groepen. Als er te weinig diversiteit is dan blijft iedereen hetzelfde doen en veranderd er niets. Bij te grote diversiteit lukt het mensen niet meer om elkaar te begrijpen en de afstand te overbruggen. Door de "juiste" mensen bij elkaar te brengen met ieder hun eigen ervaring kun je verandering stimuleren en tot bloei brengen. Tegelijk verbeter je de samenwerking. Het gaat niet vanzelf en kost tijd en energie, maar het werkt wel en zorgt voor blijvende verandering!

Hallo Yvonne, wat een fijn blog om te lezen. in een wereld van nieuw leiderschap en nieuw organiseren is het 'nieuwe veranderen' zoals Thijs dat zo pakkend duid heel erg op zijn plaats en logisch. Toen ik S.L.Ï.M. destilleerde uit Servant Leadership (leiderschap) en Appreciative Inquiry (organiseren) heb ik de ï.M. die initieel stond voor 'Implementatie Methode' nog voor het wereldkundig maken verwisseld voor 'In Motion': gewoon doen dus en al doende voelen, kijken, dialoog en indien van passing bijstellen > iedere stap is stap 1.
Ik ben ervan overtuigd dat als je de organisatie van zinvol voor een medewerker zingevend voor een medewerker kunt laten zijn de logische beweging als vanzelf komt en er veel minder KPI's etc. nodig zijn.
Grootste uitdaging ligt niet in het bellen van Stichting Correlatie, maar in het 'licht' brengen bij de zittende orde. het spanningsveld hier is risicomijdend gedrag en daarmee gaat de energie niet naar verandering maar naar behouden van de status quo. Zoals leiderschap bij jezelf begint (jezelf leiden) begint verandering ook bij jezelf > een trap veeg je van boven naar beneden; maar wie houdt de bezem vast en wie 'veegt' deze persoon... Te vaak zie je dat goede intenties om zaken anders te gaan doen, te veranderen, uiteindelijk toch stranden omdat de opdrachtgever op een gegeven moment ook onderdeel van die verandering wordt... een 'catch 22' situatie.

Hoe doorbreek je die situatie? Het antwoord daarop maakt dat we daadwerkelijk verandering gaan krijgen, en daarmee dus de vraag die we ons moeten blijven af- en bevragen. Zal dus zeker ook een vraag zijn die we tijdens de volgende leergenotensessie over veranderen voorbij gaan zien komen.

Inderdaad heel fijne tekst en doet me onmiddellijk denken aan "words create worlds". Van bij de eerste vraag die wordt gesteld, is de verandering al ingezet! Zeer belangrijk is vanuit welk perspectief die vraag wordt gesteld. Daarom is "appreciative inquiry" meer dan een methode, eerder een "levenshouding"! Ik kijk daarom uit naar de workshop S.L.I.M. Loslaten op 22 april a.s. én naar de leergenotensessie Veranderen op 16 mei a.s.

Had ik dit artikel maar gelezen voor mijn gesprek met een commissie wijze mensen, die me vroegen naar het strategisch veranderplan dat ik aan het hanteren ben in de organisatie waar ik nu werk. Want dat hanteer ik niet. En had ik dit artikel gelezen, dan had ik in ieder geval er een naam aan kunnen plakken, aan deze aanpak. Want heel geaccepteerd is het verhaal nog niet. In mijn eigen woorden: we doen maar wat, omdat het ons een goed idee lijkt. En met een beetje geluk is het dat ook.

Ik geloof in toeval, in de chaostheorie. Ik heb de mooiste veranderingen zien gebeuren door een opvallende samenloop van -niet omstandigheden - maar vooral energie. Dus dit spreekt me aan. Maar ik moet ook een tip geven: verandermanagement gaat over duidelijk richting geven. Veel verandermanagers-van-beroep heeft er goede exposés over geschreven (Annemarie Mans bijvoorbeeld): beschrijf hoe de betere wereld er uit ziet en concentreer op het 'waarom' (Simon Sinek). Dat helpt veel. In dit artikel worden KPI's genoemd. Die zijn prima om de veranderde wereld te borgen, maar hebben geen rol in de start van een veranderproces. Dus start eerst met richting en -inderdaad - concentreer je niet te vroeg op borging. Complimenten voor wat ik zie als essentie van dit artikel: zingeving, betekenis. Goed starten helpt, maar veronderstelt een maakbare wereld. Die is echter veel vaker verrassend dan maakbaar. De term 'betekeniswolk' vind ik een mooie metafoor: start met sturen, maar neem ook eens de ruimte om te genieten van de wolken, liggend op de rug, in het park van je werk, het firmament savourerend.

Mooi al die reacties op gedachtegoed dat zeker inspireert en ook weer maakbaarheid suggereert die er niet altijd is. Vandaag weer een prachtige dag meegemaakt waarin de potentials van mijn bedrijf (ProRail) voor wie dat niet weten een ontmoeting met de top60 hadden voorbereid op basis van ervaringsleren. Geweldig om te ervaren en te zien wat dit losmaakte, met mensen deed en veel potentieel is aangeboord voor hoe de verandering nu verder gaat. Wat heeft dit gedaan met ieders individueel leiderschap en wat voor impact krijgt het op het collectieve leiderschap. We gaan het zien en meemaken. Wat mij vandaag weer heeft geleerd is dat als je iets wilt sturen, ergens grip op wilt krijgen, je ook probeert een deel van de macht bij je te halen. Waarom eigenlijk? Handelen in het hier en nu met de boven- en de onderstroom die aanwezig zijn, kan heel effectief zijn. Boeiend proces blijft veranderen toch! Ik ga zien of ik op 16 mei bij de leergenotensessie kan zijn, fijn om er dan over verder te praten. En genieten van de wolken doen we in de tussentijd ook.