De fuik van de huidige welvaartsmachine (Weconomics Dialoog deel 3)

Beste Paul,

Dank voor je uitgebreide antwoord.
In de zoektocht naar een nieuwe welvaartsmachine, een nieuw systeem, zullen de oude systeemeisen herkend en ter discussie gesteld moeten worden. Ik zie veel onderzoeksrapporten en andere documenten voorbij komen waarin deze zogenaamde ‘oude’ systeemeisen als een vaststaand gegeven worden meegenomen in verbetervoorstellen, beleidswijzigingen en aanvragen van middelen. Ik lees over adviezen die organisaties alleen maar verder in de fuik van de huidige welvaartsmachine lokken. Zo is een discussie in de advocatuur en de accountancy over het corporate organisatiemodel vs. de maatschap als organisatiemodel hier een voorbeeld van. Men wil, hoe begrijpelijk ook, de oude eisen (in dit geval status, geldelijke beloning en ‘the only way is up’) niet loslaten. Eigen belang gaat voor gemeenschapsbelang. Mijn welvaart gaat voor een betaalbare en duurzame welvaart.
Met een aanpassing van het partnermodel kom je er niet. Met enkel voorschriften voor good governance creëer je geen integriteit. Verandering zit in gedrag en intentie, en beiden worden beïnvloed door bewustwording. Zolang je intentie is gericht op verbetering van de eigen welvaart (bewust/onbewust), blijf je in het troebele water van de oude welvaartsmachine rond zwemmen. Vernieuwen van de bewustwording is ‘key’.