Wat zeg je?

Ergens had ik altijd al een hekel aan elke zin die begon met “Je moet begrijpen dat….”.

Deels omdat er daarna altijd een verhaal komt over KPI’s die nog niet op orde zijn of marges die net niet voldoen aan wat er is beloofd. Maar mijn weerstand tegen dergelijke zinnen komt vooral voort uit het feit dat ze altijd als excuus worden gebruikt om iets niet te doen. In ieder geval nog niet, want ja die KPI’s zijn dus nog niet goed.

Het onderwerp waar ik het in dit soort gesprekken meestal over heb is leiderschap. Of zoals ik het noem “mensgericht organiseren”. Dat komt er niet door goede marges of haalbare KPI’s. Wat mij betreft komt dat er vooral door mensen die andere mensen zien, horen en ruimte geven.