Boekenclub
Recensie: "Zelfsturing of Samensturing?" van Kees Schilder en Joop Boukes
Toen ik een tijd geleden met mijn compagnon ging nadenken over een andere, betere manier om zelfsturing te organiseren, namelijk vanuit verbinding en vertrouwen en gedreven door waarden, had ik er nog geen idee van dat ergens in Nederland al mensen bezig waren hetzelfde te doen. En dat er zelfs al een boek over bestond!
Zodra ik dat hoorde, moest ik natuurlijk dit boek lezen! En wat een feest is het dan te merken dat vanuit dezelfde kernwaarden wordt gewerkt en hetzelfde duurzame karakter van de organisatieverandering wordt nagestreefd.
Recensie: "Handboek Appreciative Inquiry" van Robbert Masselink
“Zit je te studeren?” vraagt mijn buurvrouw, terwijl ik op mijn ligbedje met mijn gebroken teen en gewapend met boek heel fanatiek in mijn notitieboek zit te pennen. Mede daardoor realiseer ik me waarom het even duurde voordat ik door dit boek heen was. Het is, om maar met Kolb te spreken, een boek voor denkers en dromers. Mensen die het heerlijk vinden zich te verdiepen in alle ins en outs, en toepassingsmogelijkheden van een methode. Het handboek Appreciative Inquiry is een behoorlijk complete verzameling van wat er op het moment van verschijnen bekend was over AI.
Recensie: "Dienend Leidinggeven" van Roeland Broeckaert
De combinatietitel Dienend Leiderschap en Zacht voor mensen, hard voor resultaten, verraste mij niet echt, maar maakte me wel nieuwsgierig. Het boek van Roeland Broeckaert nam ik dan ook met enige scepsis ter hand. Gaande de reis viel het op dat ik mij snel herkende in het leiderschapslandschap dat de auteur voorbij liet komen. In die zin ervoer ik het boek als een gids, praktisch, leerzaam en handzaam. Het is dan ook terecht dat de auteur zijn boek een Werkboek noemt. Het staat vol met handige (zelf)reflecties, oefeningen, ezelsbruggetjes, checklijsten en aanbevelingen die je als lezer op een uitnodigende en dienende manier in de leer- en doestand zetten. Zoals Roeland zelf aangeeft heeft hij bestaande theorieën en modellen gebruikt, ze samengebracht en gelardeerd met allerlei herkenbare praktijksituaties. Al reizende ontmoet de lezer het gedachtegoed van Greenleaf, Covey, Blanchard, Ofman, Tuckman, Clement, Wijnberg en de grondlegger van het thema ‘Flow, Csikszentmihalyi.
Recensie II: "Zicht op verbindend leiderschap" van Dick Rochât
Zicht op Verbindend Leiderschap is niet zomaar weer een managementboek. Integendeel zelfs, dat wil het bewust niet zijn. De auteur, organisatiecoach, Dick Rochât benadrukt dat het een essay is. Bedoeld om het leiderschap in Nederland te “reanimeren”, zodat het meer aansluit bij de 21ste eeuw.
Recensie: "Zicht op verbindend leiderschap" van Dick Rochât
Dick Rochât heeft voor zijn essay, zoals hij dit boek zelf noemt, een thema gekozen dat helemaal bij deze tijd past. Zijn doel is om je te inspireren op een andere manier naar leiderschap te kijken, geraakt te worden, zelf betekenis te geven aan (verbindend) leiderschap en er in de praktijk mee aan de slag te gaan. De (persoonlijke) voorbeelden die hij in dit essay geeft spreken tot de verbeelding en maken dat dit precies is wat er gebeurt.
Recensie: "Destructieve relaties op de schop" van Jan Storms
We zijn ze allemaal tegengekomen in ons leven: mensen met wie je in gesprek altijd meer energie kwijt raakt dan je krijgt, mensen waarmee je het een denkt af te spreken, die dan het andere doen. Mensen waar je je enorm in vergist. Of waarbij je onmiddellijk merkt dat je afstand wilt houden. Mensen die de ene keer het ene karakter lijken te hebben en de volgende keer zich heel anders gedragen. Je ziet ze ook in managementposities. Managers die om zich heen bange mensen hebben, die bijvoorbeeld niet lachen als de 'baas' er is of overdreven lachen als hij een grapje maakt. Of managers waarbij veel zieken zijn of het verloop opvallend hoog blijkt. Managers waarover achter hun rug wordt gezegd: 'Die, daar moet je voor oppassen...' Hoe moet je als lerende leider met die mensen (in welke positie dan ook) omgaan?