Persoonlijk Leiderschap
Iedereen is een Leider!
Leidingnemen is een noodzakelijke voorwaarde voor leidinggeven
Leiderschap is al weer een hele tijd een hype, zowel in profit- als non-profitland, in politiek en samenleving. Een tijd geleden tweette ik: “het lijkt wel of leiderschap een beroep is geworden in plaats van een vaardigheid.’ Er wordt wel heel veel aan toegedicht.
Het probleem met hypes is dat al vrij snel de essentie verloren gaat, want hypes zijn er ten slotte om - zeker ook commercieel - gebruik van te maken. Niet om tot verdieping te komen. Er zijn een paar structurele problemen met het populaire concept van leiderschap. Ten eerste is het een ‘ding’ geworden, en ten tweede is het doel vooral anderen – dat zijn dan de volgers, want leiders zonder volgers hebben per definitie een probleem - te vertellen wat ze moeten doen en laten! Denk aan instructies om efficiënter, productiever, winstgevender, en vooruit – vreugdevoller te worden. Enfin, we kennen allemaal het rijtje intussen wel van haver tot gort. Probleem is dat hoewel sommige interventies wel resultaat opleveren, mensen er doorgaans niet blij van worden. Dat komt mede omdat in dit model de een z’n leiderschap afhankelijk is van het volgerschap van de ander(en). Maar echt volgen, hoezeer dat ook hiërarchisch geregeld is, ligt maar weinigen.
Er moet iets veranderen in de manier van denken
Er moet iets veranderen in de manier van denken, om ons als mens verder te ontwikkelen. Een verdere ontwikkeling begint bij het individu. Bij jou?
Jouw kernidentiteit
Niet wie of wat je bent, bepaalt je kernidentiteit, maar hoe je bent.
Ergens van binnen zit iemand die je zelden laat zien. Veelal verborgen achter een masker met een glimlach, onverschilligheid, in ieder geval de uitdrukking die het beste bij de situatie past. De kernidentiteit, zo goed verborgen dat je zelf niet weet hoe je eigenlijk bent. Je moet gewoon jezelf zijn, is de goedbedoelde raad. Maar wat is dat? Jezelf zijn?
Gedrevenheid heeft een keerzijde!
Duurzaam de eindstreep halen, is voor mij een van de grootste doelstellingen van Duurzame Inzetbaarheid en Duurzaam Presteren. Daar ben ik dan qua beleid ook nog eens voor verantwoordelijk bij mijn bedrijf en voer ik dan het hoogste woord over. Goed voorbeeld, doet goed volgen?
Nou, na de eerste dagen vrij, 20 december was namelijk mijn laatste werkdag in 2013, laat het lijf best wel voelen dat de afgelopen maanden hun tol geeist hebben. Ook de prive-omstandigheden zijn zwaar met een moeder die het moeilijk heeft na het overlijden van mijn vader in 2012 en een zwager die strijdt tegen een agressieve hersentumor. En dan nog dat werkleven waarin de moderne tijd zich laat zien als een eindeloze marathon. Zo schrijft @sonjavanvuren in haar blog 'hoe wij werken, werkt niet, dus zijn we overwerkt' (hieronder een verwijzing naar dit blogbericht). Ik lees haar blog (ze schreef het al op 9 juli 2012) afgelopen weekend en dat kwam aan. Laat ik hier maar weer eens een wijze les uit trekken!
Spiegelbeeld
Vorige week zaterdag las ik de krant. Het was twee dagen na het overlijden van Nelson Mandela. Wat ik artikel na artikel las wat zó in tegenspraak met Mandela’s idealen dat ik het volgende bericht op twitter zette: ‘#Mandela vroeg de wereld zijn werk voort te zetten. De krant toont een brei aan voorbeelden waaruit het tegendeel schrijnend blijkt’. Plots dacht ik terug aan een les die ik de donderdagavond ervoor gevolg had bij een zeer bewogen en inspirerende pastor. Haar les was dat je alleen invloed hebt op veranderingen ín jezelf. Een ander veranderen kan alléén en uitsluitend door een verandering binnen in jezelf. Toen ik hier die nacht over nadacht realiseerde ik me dat het hebben van ‘oordelen’ over van alles en nog wat niet past bij deze les die zo diep bij me was binnengekomen. Een oordeel geeft aan dat je denkt iets te kunnen vinden van een ander terwijl de eerste vraag moet zijn of ik zelf wel doe waar ik bij een ander over oordeel.
Obama speech - Mandela's memorial service - Choose!
“...And so we, too, must act on behalf of justice. We, too, must act on behalf of peace. There are too many people who happily embrace Madiba's legacy of racial reconciliation, but passionately resist even modest reforms that would challenge chronic poverty and growing inequality. There are too many leaders who claim solidarity with Madiba's struggle for freedom, but do not tolerate dissent from their own people. And there are too many of us who stand on the sidelines, comfortable in complacency or cynicism when our voices must be heard...
...Nelson Mandela reminds us that it always seems impossible until it is done. South Africa shows us that is true. South Africa shows us that we can change. We can choose to live in a world defined not by our differences, but by our common hopes. We can choose a world defined not by conflict, but by peace and justice and opportunity...”
Het managen van verwachtingen begint met managen van je eigen verwachtingen
In deze tijd van crisis waar alles onder druk staat, worden veelal (te) hoge eisen aan mensen en instanties gesteld. Facility managers weten daar alles van. Servicegericht als zij zijn lopen zij vaak op hun tenen om het maximale te kunnen leveren. Niet voor niets is de afgelopen drie jaren een begrip als hospitality met een sterke opmars bezig