Persoonlijk Leiderschap
Innerlijke criticus en persoonlijk leiderschap
Toen ik de website van de Lerende Leiders ontdekte stuurde ik in een spontane en enthousiaste bui een tweet met de vraag of ik een blog mocht aanleveren. Mijn verlangen naar een community met gelijkgestemden en inspiratie was mijn drijfveer tot deze ondoordachte daad. Deze acties leveren vaak het meeste resultaat op!
Wat gebeurde er direct na het versturen de tweet, allerlei ondermijnende gedachten als ‘wat zullen ze nu wel niet van me denken’, ‘wie wil nou een blog van mij lezen’ en ‘wat stom die actie van me’ namen de overhand. Mijn enthousiasme was omgeslagen in zelftwijfel en mijn stromende energie kreeg de vorm van een dood paard. Toch lees je nu mijn blog en waarschijnlijk is het tot nu toe herkenbaar want deze ‘duivelse’ stemmen hebben we allemaal. Wat zijn die ‘stemmen’ en hoe kun je hier het beste mee omgaan zodat het je leren en het, bijvoorbeeld, schrijven van een blog niet belemmerd.
Wat is "aan het werk zijn" nou eigenlijk?
Het gaat steeds meer en vaker over Het Nieuwe Werken, Tijd en Plaats onafhankelijk werken, de balans tussen werk en privé..... Het kan ook allemaal hetzelfde zijn. Daar gaat het nu even niet om.
Wat ik me afvraag is wat "aan het werk zijn" eigenlijk is. En dat heeft wel degelijk een raakvlak met bovenstaande termen, aangezien er daarbij steeds vanuit gegaan wordt dat je device (laptop, smartphone etc) met je mee gaat en je dus altijd dingen kunt doen.
Maar is werken dan nog steeds alleen productie? Ik bedoel, het kan toch niet zo zijn dat we alleen aan het werk zijn als we e-mails schrijven en beantwoorden? Of telefoontjes plegen? Of druk vergaderen over hoog oplopende doelstellingen?
Functioneer jij wel?
Functioneer je eigenlijk wel? Ja jij, ja. Ik zie je wel gaan elke dag. Licht aandoen 's morgens. Vijf volle minuten op de bedrand zitten staren. Plassen. Wassen. Aankleden, de kleren hingen al klaar. Haastig een broodje happen. Hè, de koffie weer lauw laten worden. Gauw de kinderen een aai over de bol, de kus voor je vrouw is reeds lang geleden wegbezuinigd. De jaspanden wapperen, je had ze nog bijna tussen de deur. Haastig trok je ze mee, anders zou je maar vallen misschien. Dan ben je op weg. Het intro van de dag.
De base-drum volgt al snel. Op het werk dreunt hij het dagelijkse ritme. Eerst weer koffie. De stoel weer in de hoge stand, hij stond nog in de middagstand. Goedemorgen, heb jij ook gesport gisteravond? Mailtjes beantwoorden. Rapportje tikken. Vergaderen. Koffie drinken bij het apparaat. Nog even wat nazoeken. Stiekem even internetten. Met de kleren aan op de WC zitten en twitteren met je mobiel. Daarna terug naar de kamer en nog even wat mailtjes beantwoorden. Hè, hè, dan eerst even lunchen. Tafel links achterin. Een ommetje in het park. Ja, bij mooi weer.
The weeks after
Ken je dat gevoel? Dat de vakantie nog niet zo lang voorbij is en toch al ver weg lijkt. Je mailbox is weer mooi opgeschoond, na de vrije weken. Alle collega’s heb je het handje weer gedrukt en alle verhalen heb je uitgewisseld. De zorgvuldig geconditioneerde bruine verkleuring van de huid neemt al af en je benijdt weer het collegaatje dat standaard een prettig tintje heeft. Je kijkt om je heen en denkt: What’s next?
Herken je dat? Dat je tijdens de vaste tred van de auto naar de ingang opeens een déjà vu-gevoel krijgt en aan jezelf twijfelt of je de vakantie nu wel of niet net hebt gehad. Het gevoel van leegheid, als je na de middagpauze even alleen op je kamer zit en naar buiten staart. In je oren klinkt opeens het ruisen van de zee. Na een slok koffie tijdens de vergadering hoor je nog even de schaterlach van je dochter als een hoge golf over haar heen kletst.
Word Jezelf de Baas - van Wensen naar Willen
Voornemens
We nemen ons traditioneel rond de jaarwisseling voor om het komende jaar iets te gaan doen of juist te laten. Denk aan bijvoorbeeld meer sporten en minder eten, stoppen met roken of meer sparen enzovoorts.
Vreemde gewoonte eigenlijk als we ons realiseren dat statistisch gezien het succesgehalte van de meeste van onze voornemens bedroevend laag is.
De vraag is dan ieder jaar – en eigenlijk bij ieder voornemen - opnieuw hoe het toch komt dat we onze voornemens niet achterwege laten of weten om te zetten in een realiteit – zijn de voornemens of doelen die we stellen te hoog of is onze motivatie, of wilskracht te laag?
Of ligt het aan gebrek aan inzicht hoe we onze doelen kiezen en proberen te verwezenlijken? In dit artikel zal ik proberen je daar een antwoord op te geven.
Drie tips voor Innerlijk Leiderschap
Innerlijk leiderschap is een houding of vaardigheid
In onze cultuur betekent leiderschap doorgaans het leiding geven aan anderen, vanuit een formele of informele positie. Weinig of geen aandacht wordt er besteedt aan het leiding geven aan onszelf. Er is geen inzicht dat de kwaliteit van het leiding geven aan anderen – die vaak schrikbarend laag is, zoals velen van ons uit eigen ervaring weten – direct samenhangt met ons vermogen onszelf leiding te geven.