Anderen leiden
Valkuilen van teams en de 5 stressfactoren van leiders
Ervaren leiders aan het woord over teamgroei, zorgen voor jezelf en dromen
Dit is een vervolg op mijn vorige blog waarin ik in gesprek ben gegaan met Simone Klein Hesselink en Bas Dopheide.
Simone heeft een eigen bedrijf in advisering, interim management en mediation met name in de zorg. Zij heeft al met veel teams gewerkt in complexe situaties. Op dit moment is zij interim manager bedrijfsvoering in een ziekenhuis. Simone heeft een vriendelijk puberende zoon en dochter. Beiden studerend. Zij is zelf zeer actief met sport, bestuursfuncties en reizen.
Bas Dopheide is ondernemer en Psychomotorisch (ervaringsgericht) trainer. Daarnaast is hij docent aan de bacheloropleiding Psychomotorische Therapie & Bewegingsagogie van de CALO. Bas heeft meer dan 10 jaar gewerkt in de forensische psychiatrie en gehandicaptenzorg waarvan 6 jaar als leidinggevende. Bas is getrouwd en heeft twee nog jonge kinderen.
Wij hebben in het eerste deel 2 thema's besproken (leiderschap vs. leidinggeven en persoonlijke ontwikkeling). Nu volgen nog 3 thema's.
Lef en liefde, over leiderschap
De man tegenover me kijkt me ongelovig aan door zijn zwartomrande brillenglazen. “Dat woord, dat is niet professioneel”, zegt hij. We hebben het, onder het genot van een heerlijke maaltijd, over leiderschap. En ik zei net: “Liefde, daar draait het om bij leiderschap.” De man neemt de tijd om me uit te leggen waarom ik 'dat woord' nooit meer moet gebruiken. Ik luister meestal graag naar zijn ervaringen en adviezen. Dit keer kan ik er niets mee. “Als ik aan mensen leiding geef, kan ik dat alleen maar doen door een beetje van ze te houden”, hou ik vol. Hij vindt het de tijd er niet rijp voor. “Over een jaar of tien ga ik met pensioen”, zegt de man met de bril.”Als ik dan het lef heb om in mijn afscheidsspeech het woord 'liefde' te gebruiken, dan ben ik trots op mijn carrière.” Inderdaad, je hebt er lef voor nodig, om liefdevol te zijn. En lef en liefde moeten samen optrekken.
De dialoog over Samensturing, deel 2
Dit blog is deel 2 in een serie blogs over dialoog, deel 1 vind je hier.
Lieve lezer en/of lid van de Lerende Leiders community, deze dialoog staat ook voor jou volledig open om deel te nemen. Van harte uitgenodigd!
Over verbinding
De start van onze gezamenlijke dialoog startte live op 25 september, maar de verbinding was al veel eerder gevonden. Op 6 juni schreef Rianca me: “Ik kende jullie boek niet, en ben wel positief verrast over de onbewuste aansluiting die we blijkbaar hebben gehad. We zouden het samen bedacht kunnen hebben :-) Jullie gedachtegoed sluit erg goed aan bij wat wij ook beogen. Ik ben dan ook wel benieuwd of jullie er open voor staan eens van gedachten te wisselen over samensturing”. Het is die onbewuste aansluiting die mij doet vinden dat de verbinding, waar we vaak zo naarstig naar op zoek zijn, er al lang is. En het bewust versterken van deze verbinding is veel makkelijker en prettiger dan een verbinding te maken waarvan verondersteld wordt dat deze er nog niet is.
Leiderschap irritant of noodzaak?
Ervaren leiders aan het woord over leiderschap en persoonlijke ontwikkeling (deel 1)
Ik begeef mij op glad ijs.
Leiderschap in de titel van mijn blog. Er wordt al op zoveel manieren over leiderschap gesproken dat het bijna irritant is.
Leiderschap is in mijn ogen een fantastisch woord, niet ingewikkeld, charmant en een tikje eigenwijs (iedereen doet het nl. op zijn eigen manier). Voor mij is leiderschap namelijk niks anders dan doen waar ik goed in ben, waar ik blij van word. Verantwoordelijkheid nemen voor keuzes die ik maak zowel privé als zakelijk. Maar ook eerlijk zijn over wat ik niet zo goed kan en waar ik hulp bij wil. Met dat alles voorbeeldgedrag tonen voor anderen in mijn omgeving. Inspireren en motiveren. Leiderschap zit inmiddels in mijn bloed.
De dialoog over Samensturing, deel 1
In mijn recensie van het boek Zelfsturing of samensturing? vertelde ik al dat, wanneer je je zo verbonden voelt met de waarden die horen bij Samensturing, dat daar gewoon wel een vervolg op moet komen. En dat bleek ook zo te zijn. Niet alleen heeft Joop Boukes tot onze grote vreugde ingestemd met het accepteren van de gastlicentie en daarmee het ambassadeurschap van ons programma Samensturing als organisatieprincipe. Vooral ook ontstond de behoefte om live met elkaar de dialoog aan te gaan en te voelen of het klopt. En dat deed het!
Zijn er leiders nodig in netwerken?
|
|
De afbeelding is shareware van hikingartist.com |
De samenleving verandert. Van de economisch gedreven, post-industriele maatschappij transformeren we naar een netwerksamenleving. Dat zeggen boeiende wetenschappers (waaronder Jan Rotmans), hippie-achtige aquariuskijkers en mensen als Marc Zuckerberg die in korte tijd veel geld verdienen aan onze behoefte aan netwerken. Zo'n netwerksamenleving, wat voor leiderschap vraagt dat? Ik heb nog geen kant en klaar antwoord gevonden op deze vraag. Maar, in mijn hoofd begint zich wel een schetsontwerp te vormen.