
Kijken met een andere bril naar energieschaarste
Vereniging Eigen Huis heeft in haar 'Eigen Huis Magazine' (jaargang 38, juli/augustus 2011) 20 pagina's gewijd aan 'Wonen in 2025 - interviews over de toekomst'.
Een van de interviews is met Thomas Rau (die bekend staat als de meest duurzame architect van Nederland). Thomas kijkt met een andere bril naar de (volgens hem) vermeende energieschaarste: "we hebben eerder een grondstoffenprobleem". Onderstaand een aantal stukken (vragen - antwoorden) uit het interview dat in zijn geheel HIER is terug te lezen.
Ben benieuwd naar wat jullie van deze 'bril' vinden en of jullie hier iets mee kunnen in jullie eigen omgeving, dan wel welke bril jullie hierbij (kunnen) opzetten: wat doen jullie nu aan de grondstoffenschaarste?
En waar willen we zijn, bijvoorbeeld qua energiebronnen?
"Ach, we hebben helemaal geen energieprobleem. Nooit gehad ook. Dat is een geniaal businessmodel dat de energielobby over de hele wereld heeft uitgerold. En wel: door de constante en terechte energievraag die we hebben te beantwoorden met schaarste. Met eindige resources en dát is het verdienmodel. Dus we hebben geen energieprobleem, we hebben alleen een energievraag. Dat moet ons natuurlijk niet beletten om onze energievraag te optimaliseren; we moeten geen energie weggooien. Maar ik wil het graag uit de negatieve sfeer halen."
Medische fouten - wie pakt de handschoen op?
Onlangs twitterde ik over een artikeltje op Skipr over medische fouten. Tegelijkertijd was de Consumentenbond gestart met een meldpunt voor medische fouten. Er ontstond een dialoog en de Consumentenbond nodigde onder andere mij uit om te reageren op de column (zie hier: http://tinyurl.com/3jhxm5n) van Mirjam Bijleveld, blogger van de Consumentenbond. Die uitnodiging nam ik graag aan en ik ben aan de slag gegaan met een reactie.
Helaas is het op de site van de Consumentenbond niet mogelijk om te reageren in meer dan 1000 tekens. Ik was dus genoodzaakt om me tot de kern van mijn betoog te beperken. Toch wil ik de gehele inhoud van mijn reactie op de meldactie en de blog van de Consumentenbond met jullie delen.
Een van de zaken die mij zeer aanspreken binnen het gedachtengoed van dienend leiderschap is de kunst om tegenstellingen met elkaar te verbinden. Alhoewel ik de meldactie van de Consumentenbond begrijp, lijkt het alsof deze weer gericht is op het in standhouden van tegenstellingen. Het zou mooi zijn als de tegenstellingen met elkaar verbonden zouden kunnen worden en leiders van alle partijen over hun schaduw heen springen. Dat is pas echt leiderschap! Onderstaand mijn betoog.

Luisteren
Het valt me op dat mensen moeite hebben om naar elkaar te luisteren. En met luisteren bedoel ik niet alleen het registreren van geluid dat uit de mond van een ander komt, want dat doen we allemaal. Met luisteren bedoel ik het, zonder enig oordeel en met een oprechte intentie, proberen vast te leggen wat de ander je probeert te vertellen.
Meestal luisteren we vanuit een reactiestand: we zijn al bezig ons antwoord, onze reactie te formuleren, nog voordat de ander is uitgesproken. Dat is luisteren met een dubieus niveau aan integriteit. Iemand die integer luistert zal er namelijk altijd naar streven te willen begrijpen wat de ander feitelijk zegt of wil zeggen.

Belangeloos delen
Een van de onderscheidende kenmerken van een dienend leider is dat hij de groei van de mensen om zich heen als maatstaf neemt en niet zijn eigen groei. Bouwen aan gemeenschap is een van de kenmerken welke een vertrouwde omgeving creëert waarin groei gefaciliteerd wordt. Dit gaat niet vanzelf maar vergt een inspanning; een inspanning van een ieder in de gemeenschap, niet alleen de leider.
Dienen of verdienen...
Wijze leiders zijn schaars
31 mei 2011 - Wijs leiderschap is nauwelijks meer te vinden in het huidige businessklimaat. Dit betogen Ikujiro Nonaka en Hirotaka Takeuchi, respectievelijk werkzaam aan de Hitotsubashi universiteit te Tokio en de Harvard Business School.

Zeemeeuwenmanagement
Op een mooie zomerse dag sta je met je rug naar de duinen op het strand... een stevige aanlandige wind zorgt ervoor dat je ietwat voorover kan hangen. Oer-hollandse wolken: ze zouden zo overgenomen kunnen zijn van een van die mooie schilderen van een van de oude meesters. In gedachte ben je ver weg...
Plots hoor je een hoop kabaal boven je, schel gekrijs. Je 'ontwaakt' uit je gedachten en weet instinctief al wat er staat te gebeuren, verschrikt duik je ineen....Een zeemeeuw maakt een duikvlucht: hij poept recht voor je voeten en weg is ie weer....